بگیر از من جهانم را ، ولی بانو حرم را نه

لطف خدا امشب هم شامل حالمان شد و همراه تعدادی از بچه ها توفیق زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها را پیدا کردیم. حرم بی بی بدون اغراق، نور مطلق است و خانم حضرت معصومه خورشید عالم تابی است که بزرگان اهل معرفت با همه ی عظمتشان که گاهی کلام در توصیف عظمتشان لال است، در جوار حریم او گویا نیستند و اگر با ارفاق بنگریم اقماری هستند گرداگرد خورشید آن وجود بی نظیر. کم پیش می آید همراه بچه ها به حرم بروم. یکی از دلایلش این است که گاهی آنقدر دسته جمعی می خندند و مرا هم می خندانند که احساس می کنم شاید برای یک طلبه آنهم در فضای حرم در نظر مردم اینهمه خنده جلوه جالبی نداشته باشد. امشب هم از همان شبها بود که خنده ی بچه ها تمامی نداشت. ما که صفای خودمان را کردیم اما امیدوارم در نظر کسی خدای نکرده تاثیر بدی نگذاشته باشد.